Badania naukowe
Ligatury druciane i ligatury elastomerowe; dwie metody ligaturowania i ich związek z występowaniem streptococcus mutans and lactobacilli
Forsberg, Brattstrom V, Malmberg E and Nord CE. European Journal of Orthodontics 1991; 13:416-20.
Cel
Porównanie liczby mikroorganizmów zabranych z aparatów stałych ligaturowanych ligaturami elastomerowymi i metalowymi.
Metodologia
12 pacjentów poddanych leczeniu ortodontycznemu wzięło udział w badaniu. U wszystkich pacjentów ligatury elastomerowe użyto po jednej stronie linii środkowej a ligatury metalowe po drugiej. Pięć razy z górnych bocznych siekaczy od strony wargowej pobrano próbki płytki nazębnej oraz śliny, a następnie sprawdzono ilość bakterii streptococcus mutans i lactobacilli występujących w próbce.
Wyniki
U większości pacjentów liczba bakterii występująca w płytce nazębnej na siekaczu z ligaturą elastomerową była większa o 38‰ niż na siekaczu z ligaturą metalową. Założenie aparatu stałego znacząco zwiększa liczbę wyżej wymienionych bakterii w ślinie.
Konkluzja
Stosowanie ligatur elastycznych nie jest zalecane u pacjentów o obniżonej higienie jamy ustnej, ponieważ mogą one znacząco zwiększyć gromadzenie się bakterii na powierzchni zęba sąsiadującej z zamkami, co może prowadzić do rozwoju próchnicy i zapalenia dziąseł.